Autoprezentacja

Wieloletni dziennikarz i pisarz. Kierował działem reportażu w tygodnikach KUJAWY, WALKA MŁODYCH i KULTURA, pracował w miesięczniku REPORTER. Publikował m. in. na łamach ŻYCIA LITERACKIEGO, PRAWA i ŻYCIA, TYGODNIKA SOLIDARNOŚĆ i GAZETY POLSKIEJ.

Laureat ok. 40 konkursów publicystycznych, w tym Głównego Lauru w elitarnym Turnieju Reporterów miesięcznika KONTRASTY. Były wiceprzewodniczący Krajowego Klubu Reportażu. W latach 70-tych, dwukrotnie pozbawiony pracy z powodów politycznych. W roku 1980 na strajkach sierpniowych w Gdańsku i w Gdyni; przewodniczący koła NSZZ SOLIDARNOŚĆ, jednego z niewielu w warszawskich mediach.

Autor kilkuset esejów i reportaży historycznych. Pisał o ważnych wydarzeniach „karnawału Solidarności”. U schyłku lat 80-tych, opublikował w tygodniku KULTURA cykl reportaży, ujawniających arogancję, nepotyzm i samowolę władz toruńskiej spółdzielni mieszkaniowej, wysługujących się partii i służbie bezpieczeństwa. Wpływowi „bohaterowie” publikacji dążyli do pozbawienia reportera możliwości wykonywania zawodu i wytoczyli mu proces karny „przy drzwiach zamkniętych”. Skazany na najsurowszy wyrok sądowy w historii dziennikarstwa polskiego. Przebieg procesu oraz liczące 160 stron maszynopisu uzasadnienie werdyktu krytykowali publicyści prawni, w tym rzecznik prasowy Ministerstwa Sprawiedliwości (sic).

W połowie lat 90-tych, Zbigniew Branach zaniechał etatowej pracy dziennikarza. Skupiony na działalności pisarskiej. Autor książek: GRUDNIOWE WDOWY CZEKAJĄ (1990), TAJEMNICA ŚMIERCI KSIĘDZA ZYCHA (1994, 1997, 2005, 2008), PIERWSZY GRUDZIEŃ JARUZELSKIEGO (1998, 2006), SAM PŁONĄŁ I NAS ZAPALAŁ. Próba wyjaśnienia zbrodni zabójstwa ks. Stanisława Suchowolca (2001, 2005), CZERWONY PARASOL (2002), OSKARŻONY JARUZELSKI I INNI (2004, 2009), PIĘTNO KSIĘŻOBÓJCY. Rzecz o zbrodni czterdziestolecia (2004, 2008), MIT OJCÓW ZAŁOŻYCIELI. Agonia komunizmu rozpoczęła się w Polsce (2005, 2008), POLITYKA STRZELANIA (2008), ZBRODNIA PRZY POWĄZKOWSKIEJ (2009), SĄDNE DNI KOMUNY (2011), ZLECENIE NA POPIEŁUSZKĘ (2014), JANEK WIŚNIEWSKI, CHŁOPAK Z ELBLĄGA (2015), SPISEK STULECIA, Rzym, 13 maja 1981 roku; niedokończona zbrodnia (2016, 2019). 

Współtwórca i narrator reportaży radiowych. Autor komentarza filmu „Zwłoki nieznane” (reż. R. Kaczmarek). Autor cyklicznego program telewizyjnego, uczestnik audycji publicystycznych i historycznych TVP. W radiu publicznym zrealizowano adaptacje jego książek: Tajemnica śmierci ks. Zycha (1995); Piętno księżobójcy (2004) i Mit ojców założycieli (2005). Współpracuje z radiowym teatrem faktu. Autor m. in. adaptacji i słuchowisk: „Rekonstrukcja zemsty” (Radio Gdańsk), „Chłopiec z ballady” (e-teatr.pl), „Kryptonim <Papież> (Radio PiK), „Droga na tamę” (Radio Rzeszów), „Zabójcy z urzędu” (Radio Gdańsk).

Zasłużony dla NSZZ SOLIDARNOŚĆ”; poza tym - odznaczeń i medali nie posiada.